Styl zakopiański to charakterystyczny styl architektury, który powstał w Zakopanem – najsłynniejszym kurorcie w polskich Tatrach. Jego nazwa wywodzi się od miasta i jest związana z wyjątkowym klimatem i kulturą tego miejsca. Styl zakopiański jest szczególnie ceniony za swoją prostotę i harmonijne połączenie z krajobrazem górskim.
Styl zakopiański powstał w XIX wieku, kiedy Zakopane stało się popularnym miejscem wypoczynku dla zamożnych Polaków. Architekci zaczęli projektować budynki, które byłyby zarówno funkcjonalne, jak i odpowiadały potrzebom turystów i lokalnej społeczności. W ten sposób powstał styl zakopiański, który łączył tradycyjne elementy architektury góralskiej z nowoczesnymi rozwiązaniami.
Charakterystyczne cechy stylu zakopiańskiego to przede wszystkim drewniana konstrukcja, która jest zintegrowana z krajobrazem górskim. Budynki te są często ozdobione wieńcami i łukami, co nadaje im niepowtarzalnego charakteru. Dachy są często pokryte gontem, a okna i drzwi są ozdobione tradycyjnymi wzorami.
Wnętrza budynków w stylu zakopiańskim są również bardzo charakterystyczne. Są one ozdobione drewnianymi elementami, takimi jak belki i słupy, co nadaje im przytulnego i ciepłego klimatu. Wiele budynków jest wyposażonych w piec kaflowy, który dodaje jeszcze więcej ciepła i komfortu.
Styl zakopiański jest szczególnie popularny w Zakopanem i jego okolicach, ale jego wpływ można zobaczyć również w innych miejscach w Polsce. Jest to jeden z najbardziej rozpoznawalnych i cenionych stylów architektury w kraju.